امام علی (ع)

روزی رهگذری از نخلستانی میگذشت درحالی که بسیار خسته وگرسنه بود در حال راه رفتن بود که مردی زیبا روی را دید که به سختی درحال کار وتلاش بود جلو رفت وگفت بنده خدایی هستم که غذا نخورده ام وبسیار گرسنه ام  حضرت فرمود بیا تکه نانی دارم اگر گرسنه ای بیا ونوش جان کن مرد نشست وقتی دید حضرت دارد نان خشک و آب میخورد گفت :نه ممنون این برای خودشمانیز کافی نیست حضرت فرمود :درکوفه خانه ایست که به فقرا ورهگذران غذاوجا ومکان میدهد نزد آنها برو مرد آدرس را گرفت ورفت تا به آن خانه رسید در زد وداخل شد واهل آن خانه به خوبی وبا مهربانی ازاو پذیرایی کردند مرد هنگام رفتن مقداری غذا برداشت تا باخود ببرد امام حسن (ع)به رهگذر فرمود:اگر میخواهی میتوانی غذای بیشتری با خود ببری مرد در پاسخ به ایشان گفت:نه متشکرم برای کارگری در نخلستان میبرم که بسیار سخت کوش بود اما غذای مناسب نداشت امام حسن (ع)بالبخندی زیبا فرمود:آن مرد که میگویی صاحب این خانه یعنی پدر ماست نیازی به این کر نیست مردباتعجب از اهل خانه خداحافظی کرد وبه راه خود ادامه داد.